Skip to main content

STRAP girl wins prestigious Queen of Cebu pageant

Rain Villagonzalo

It seems like STRAP is on a roll this year. After the entry of Rica Paras, a true-blooded STRAP girl, into the hit reality TV show Pinoy Big Brother comes another feather in STRAP's cap. I just learned today that a STRAP girl by the name of Rain Villagonzalo (see pic above) has won the first edition of Queen of Cebu, a new and prestigious pageant for Cebuana transpinays. Rain, who is Cebu-based, was Miss Philippines and she bested 20 other beautiful Cebuanas representing different nations of the world for the title of Queen of Cebu Universe. Days before the pageant night, Rain emailed the STRAP e-group announcing her participation in the pageant so everyone was overjoyed upon hearing of her win. Completing her court are Miss Lebanon, Queen of Cebu World and Miss Spain, Queen of Cebu International (See pic below).

The Queen of Cebu Court

Cebu, which is also known as the Queen City of the South, is home to some of the Philippines' most beautiful transsexual women. This Saturday night, 24 October 2009, the coronation night of Queen of Cebu proved this all the more. Queen of Cebu was organized by a group of fashion designers and it promises to rival the biggest and most prestigious pageants for trans women in the Philippines like the Miss Amazing Beauties. Incidentally, the coronation of the Amazing Philippines pageant happened on Friday evening, 23 October 2009. Because I was busy, I missed it. But I was told that Bem Bem May Razada, Candidate No. 13 holds the crown this year. Congratulations Bem Bem!

Queen Poster

Of course hats off to our very own Rain Villagonzalo! Her win proves that this year or the next is indeed the year of the transpinay!

Comments

Unknown said…
rain was absolutely beautiful that night. Everyone cheered up for her and we know that she will win the competition. Queen of Cebu was very prestigious event.

Popular posts from this blog

Mga parausang lumang sinehan

NAG DESISYON na ang Korte Suprema na labag sa Konstitusyon ang ordinansa na nagbabawal ng short time sa mga motel sa siyudad ng Maynila. Wala na ring balak pa umanong maghain ng apela si mayor Alfredo Lim sa naturang desisyon. Nagbabala naman si Lim na handa niyang ipasara ang anumang motel sa lungsod ng Maynila sakaling may makita sila na pinapayagan na magpapasok ng mga estudyante para magshort time. Pero, teka, ito talaga ang pakay ko, ang mga lumang sinehan sa Metro Manila. Taong 2005, balak ko na itong iparating sa dati kong boss na Kongresista, ang patuloy na pamamayagpag ng mga lumang sinehan sa Maynila. Subalit, may tila tinik sa aking lalamunan na nakabara. Tila, wala akong boses sa tuwing ako ay maghahanda sa aking mga sasabihin. Tila, nakagapos ang aking mga kamay para isulat ang mga hakbang na dapat kong irekomenda para masulosyunan na ito. Alam ko, ikaw ay pamilyar ukol sa mga lumang sinehan sa buong Kamaynilaan. Sa unang pasok ko sa ganitong sinehan, ako ay tuwang tuwa.

PILIPINAS, TUNAY NGA BANG MALAYA NA?

NGAYON ANG IKA 111st NA ANIBERSARYO NG ARAW NG KALAYAAN NG PILIPINAS. Ngunit, sa paglipas ng isang daan at labing isang taon, tunay nga ba tayong malaya na? May mga pagkakataong gusto kong isipin na hindi na tayo nakagapos sa mga bansang banyaga dahil nagkaroon na tayo ng kalayaan sa pamamalakad ng gobyerno. Ngunit, ano ang kalagaya n ng mga Pilipino ngayon? Mayroon na nga ba siyang dangal na matatawag? Taas noo na nga ba ang bawat Pilipino kahit kanino? Sa mga nakalipas na araw, samu’t saring problema ang dinaranas ng ating bansa. Mga problemang lalong nagpapalugmok ng bawat mamamayan. Mga problemang animo’y walang ka tapusan. Paano babangon ang isang Juan dela Cruz kung mismong mga namumuno sa ating bayan ang nagbabangayan? Paano tayo makakalaya kong mismong mga halal ng bayan ang siyang nanguna upang itali ang bawat mahihirap na pinoy sa kanilang pamamahala? Paano na ang walang tigil na pagbulusok ng presyo ng mga pangunahing bilihin? Ang walang humpay na pagtaas ng gasolina. Paano

Diskriminasyon sa Mga Dalaw sa Kulungan

( Isang sulat mula sa aking kaibigan) Mga Kasama: Isang mapagpalang araw sa lahat. Nais kong ibahagi at idulog sa mga kinauukulan ang isang kongkretong anyo ng diskriminasyon sa ating hanay na dinanas ko noong Biyernes, Pebrero 13 sa Camp Sampaguita sa Muntinlupa City. Pang-apat na pagdalaw ko na sa aking katipan na nakapiit sa Medium Security Camp sa Muntinlupa City noong Biyernes. Una ay noong kaarawan niya noong Nobyembre 28, pangalawa noong Pasko at pangatlo noong Bagong Taon. Noong unang dalaw ko, nabasa ko sa mga patakaran ng kulungan na nakapaskil sa dingding ng tanggapan ng mga dalaw ang isang partikular na patakaran na bawal ang "effeminate visitors unless they are relatives of the inmates". Doon pa lang ay alam ko nang isa itong mapagdiskriminang patakaran. Wala namang naging aberya sa pagdalaw ko noon maski noong Pasko at Bagong Taon. Nitong 7:30 am ng Pebrero 13 ay tinanong ako ng babaeng empleyado on duty sa overseer's office (na lagi ko nang