Mayang Bungol

Noong ako’y nakatira pa sa city, puro lantarang bading ang mga barkada ko. Iba’t-iba ang pinanggalingan ng mga miembro ng aming grupo na tinawag naming the Madrigal Sisters—designers, make-up artists, beauticians, office girls at may ilang guro.

Tuwing December, ginagawa namin ang isang party— kasama na dito ang “Madamdaming Gabi ng Parangal” kung saan binibigyan ng award ang mga baklang nagbigay ng “pinakamahusay na pagganap” bilang pangunahin at pangawalang artista. Ito ang taunang pagbibigay-pugay namin sa mga baklang gumawa ng ekandalo, drama, komedya at iba pa.

Ni minsan, di ako nanalo ng award sa patimpalak na ito. Kahit na ang performance ko sa pelikula kong “Lace,” kung saan ako ay pinagsuot ng “lace na panty” ng aking straight na partner dahil turn on daw sya dito, ay tinalo ng pagganap ng isang bakla bilang “deaf-mute” para lamang maawa sa kanya ang taxi driver at pumayag itong magpahada sa kanya. Ang title ng kanyang pelikula ay “Children of a Lesser Gosh.”

Namimigay din kami ng iba’t-ibang awards—tulad ng Sahara Award para sa baklang may pinakamadalang na hada sa buong taon at CNN (Chismosa News Network) Award para sa pinakamabilis na magpakalat ng balita—totoo man o hindi. Cactus ang trophy para sa Sahara awardee. Rabbit antenna naman para sa CNN. Di rin ako nanalo ni isa sa dalawang award na ito.

At sa taunang seremonya ng mga bakla, iba’t iba ang motif. May year na “Flight Attendants” ang drama. Meron namang naka-gown dapat. Meron ding “below P500,” kung saan di dapat lumampas ng P500 ang budget sa outfit.

Nakadamit pambabae ang mga bakla . Nakamake-up. Naka-high heels. Naka-wig.

Ako lang ang hindi.

Bakit? Dahil ako ay isang MAYA.

Dito sa amin, Maya ang tawag sa mga straight-acting na bading. At bakit maya? Kasi ang mga maya, ang dating pambansang ibon, ay mga bingi daw.

Anong koneksyon? Dahil ang straight-acting bading, kapag dumadaan sa mga lugar o grupo ng mga lantarang bading, nagbibingbingihan ito. Parang walang nakikita. Parang walang naririnig. Thus, tinawag kaming mayang bingi, o sa bisaya pa e “Mayang Bungol.”

Ako ang Mayang Bungol na nakikibarkada sa mga maiingay na parrots. Ako lang ang brown na ibon na pinapaligiran ng mga makukulay na love birds.

Masaya sa piling ng mga ibong di ko kapareho ng feathers. At madalas, ako ang nagbibigay buhay sa grupo. Ako lang naman po ang tanging bakla sa grupo namin ang pinapahinto ng gwardya sa shopping mall upang i-frisk o i-check ang bag. Lahat sila diretso pasok. Ako lang naman po ang mukhang terorista sa grupo namin, kahit pa sintulis ng kutsilyo ang kilay ng mga bakla.

At dahil sa aking pagiging Mayang Bungol, nakaaway ko ang isang parlorista.

Minsan kasi, nang dumaan ako sa kanyang parlor, sinigawan nya ako ng “Mayang Bungol!”

Binalikan ko sya. Sinigawan ng: “Hindi ako Mayang Bungol! Bakla ako!”

Sinumbong ko rin sya sa mga kaibigan ko. Dumami ang kaaway nya.

Never syang naimbitahan sa “Madamdaming Gabi ng Parangal.”

Para sa amin, hindi totoo ang kasabihang “Birds of the same feather flock together.” Para sa amin, “Birds of the same feather make a good feather duster.”